Onze keuzes na slechte 12weken echo

Hey meiden,

Ik ga het weer even van me afschryven ... ik denk dat dat voor mij een manier is om alles een beetje te kunnen plaatsen na de shok die we vrydag kregen ...

Onze 12weken echo was dus niet goed ... nekplooi van ons kindje was te dik ... ze kwam steeds metingen uit tss 2,9 en 3,1mm ... de gyne zei dat die zeker onder de 2,5best ligt ...en by myn dochtertje in tyd was die 1,2mm dus een héél pak anders dan nu ...
Ik was vrydag alleen toen ik de diagnose te horen kreeg dat de echo slecht was, jah de echo was niet verwacht hé ...ik lag ih zhs ah infuus voor hyperemesis en mocht die dag naar huis toe ... ze wou enkel de 12weken echo nog doen dan moest ik met de kerstdagen niet meer terugkomen ... myn man was werken en zat rond Antwerpen dus kon er zeker niet by zyn ...maar ik zei em dat ik het wel voor em zou op filmpje zetten dan .... Huh verkeerd gedacht dus ....

Ons babytje was héél beweeglijk ...moest hoesten en heen en weer wiebelen want het wou zich niet goed leggen voor de metingen ...
En toen het eindelijk goed lag zag de gyne het direct (en ik ook ook natuurlijk) wooooow daar zit wel véél vocht tss dacht ik en wist meteen dat het niet goed zat .... men hart stond stil ... kreeg kortsluiting in men hoofd ... de tranen kwamen op en waren niet meer te stoppen ....
ze heeft het zeker wel 10keer opnieuw gemeten op alle mogelijke manieren ...véél geduwd op men buik (deed pijn) en dan stopte ze ermee ... het neusbeentje kon ze niet echt zeggen of bevestigen dat het er was ...nr het hartje heeft ze niet verder gekeken ...kzag duidelijk dat ze ook wel geschrokken was ....
Daar sta je dan moederziel alleen in dat kleine kamertje ...een zee van tranen ...men ventje ver van me weg die van niks wist en ervan uitgaat dat alles wel ok zal zyn ...

Nog even nr haar kabinet en daar belde ze het labo waar myn bloed (ze hebben dan nog een bloedname gedaan voor kansberekening; triple test) naartoe zou gaan ...en ze zouden het met spoed behandelen daar ... maandagnamiddag zal de gyne me normaal opbellen ... zie nu al op tegen het moment .... ben zo bang ...
Ik weet dat de grens zogezegd 1:200 of 1:250 ligt ...maar wat als het 1:300 of 1:500 ligt? zowel ik als men ventje gaan geen second meer gerust zyn ...want de echo blijft niet goed ...

Daarom hebben we samen weloverwogen keuzes gemaakt voor het verdere verloop ... ook samen in overleg met men zusje en nog iemand die het meemaakte ... men zusje heeft min of meer nét hezelfde meegemaakt byna dag op dag een jaar geleden (zie blog Alexandra*) ...
Ze weet dus als geen ander wat we doormaken .... DE HEL ...
Zowiezo hadden we al van voor we aan kindjes begonnen besloten dat als er een afwijking zou zyn ..trisomie 13,18,21 dat we de zwangerschap zouden afbreken ... ik heb bewondering voor mensen die toch kiezen voor een kindje met downsyndroom maar wy persoonlijk zouden het niet kunnen ... het is een zware zorg die blijft voor de rest vh leven ... misschien egoistisch maar dat is hoe wy erover denken ...de maatschappy is al hard genoeg voor mensen die niets mankeren ...laat staan voor mensen/kindjes met down ... het zou me teveel pijn doen altyd dat nagestaar ... misschien het gepest van myn kind door zyn handicap... neen echt niets voor ons ...

We gaan op aanraden van de personen die ik ken ... maandag bellen naar het UZ in Leuven voor een afspraak by een professor gespecialiseerd in deze prenatale testen en diagnostiek ... eneen dringende afspraak vragen ... normaal als nekplooi op triple niet goed zyn zou ik redelijk snel terecht moeten kunnen was er me gezegd (ik hoop het zo)....
Deze arts zou zeer uitgebreide echo's doen met speciale en duidelijkere apparatuur dan by de gewone gyne ...
hy kijkt alles stap per stap na ... nekje, hartje, kamers,voorkamers,neusbotje,handjes voetjes hersenen...
op basis vd echo geeft hy dan ook zyn bevindingen en mogelijkheden voor verder onderzoek ...

zowiezo hebben wy voor onzelf al uitgemaakt dat we kiezen voor een vruchtwaterpunctie ... maar dat kan pas op 15-16weken dus in die tyd (weken die komen) zitten we in moordende onzekerheid ...
Ik weet dat er mensen zyn die allemaal niet voor de testen kiezen en de natuur laten beslissen maar daar voelen ik en myn man ons niet goed by ... we zyn nu al doodongerust en zouden dat blyven ...

Dit zyn onze keuzes en ik hoop dat iedereen ze zal respecteren ... want het is zo al moeilijk genoeg om deze beslissingen te maken ...

Ik hoop zo op een wonder ...dit kindje is met Clomid (hormonen) gekomen ...héél onverwacht zwanger ...dus het is zooooo gewenst en welkom .... ik hoop maar dat alles ok is ...maar momenteel kan ik alleen maar negatief denken ...de shok zit er nog teveel in en die zal wel nog weken blijven nazinderen :-(

denk dat dit het zo wat was wat ik kwijt wou ... maandag weet ik dus de waarde vd triple test maar zoals ik al zei echt geruster zal ik er niet mee worden ...
jullie lezen wel nog wat er verder zal volgen als ik zelf meer weet ...

Alvast bedankt voor de vele berichtjes ...het doet me deugd dat er mensen aan ons denken ...